چهارسال و دو ماهگیت

دستم برای از تو نوشتن می لرزد و کلمه ها سردرگم می مانند برای از تو سرودن و قلب تو وسیع تر از حجم تمام دردها و رنج هاست، بلندتر از طول تمام غصه ها و شادی ها 

قلب تو،دنیا را در خودش جای می دهد و تکه ای است از بهشت برای من ،که بوی سیب می دهد بوی انار 

شانه هایت تکیه گاه کبوتران صلح است و سجده گاه پرستوهای عاشق زندگی، با نگاه مهربان تو آغاز می شود 

تو  ، آسیاب رودخانه های پایان ناپذیر تلاش و کوششی 

واژه ها در آستانه نامت زانو زده اند و عشق در برابر تو خم شده است

قلب تو،   ادامه کوه است در صلابت و ادامه باران است در طراوت و ادامه خورشید است در گرمی و ادامه مهتاب است در آرامش 

رادمهرم تو یادبود خاطره هایی برای امروز و یادداشت آرزوهایی برای فردا 

دل نگرانی ام را هیچگاه زمین نگذاشته ام با بدرقه هرصبح با سفره هر ظهر و انتظار هر شب 

سرت را در دامن محبتم بگذار تا برای لحظه ای دردهایم را فراموش کنم بگذار دستانت حریم امن روزهای من باشد 

دست پرمهرت را سایه گاه سرم کن ، آغوش تو بی شک امن ترین پناهگاه هستی من است نگاهت را از من نگیر رادمهرم بی تو من هیچم ،هیچ

ماهروزت مبارک فرشته خلقت