سه سال و پنج ماهگي

پسرم رادمهر پر شده یادت، همه حجم خالی فضایم را و خواستنت شیطنت می كنه ، در مسیر نبض رگهایم بوته نورس احساسم، ریشه دوانده در تری اشکهایم همه روزه می شنوم صدای عشق را حتی در هياهوي ثانيه ها همه شب پشت پرده، سایه ای از جنس تو اردو زده تا طلوع صبح ،آري صبحی تازه پنجره ای رو به خورشیدچشمانی منتظرو دلی  چون همیشه  عاشق. اخم نکن  مهربان من اگر نجواهایم تو را می آزارد سکوت می کنم تا ابد و تا آخرین  لحظه باران. برایت  با ذره ذره  وجودم می نویسم شاید زیبا نباشداما از لحظه لحظه  زندگی در کنار تو می گویم تو و بودت برایم هر روز،  نامه ای تازه  می آفریند. صبحگاهی  با نسیم  دل انگیز تو  و شبانگاهی  که دوست دارم  باز در آغوش مهربانت  آرام بگیرم چون  شبنم بر روی برگ همچو موج بر دریا  و  مه  بر جنگل  سبز.  دوست دارم  هر لحظه  هر آن  بگویم  دوستت دارم و انعکاس  صدایم را با باران چشمانم  حس کنی . دوست دارم  همیشه  در کنارم باشی و عطر نفسهایت را با گلهای سرخ باغچه  تنهاییم  حس کنم. دوست دارم  با خیال تو بخوابم و با  نسیم  بوسه هایت بیدار شوم و باز تو باشی و من  و یک دفتر پر از خاطرات عاشقانه . دوست دارم  آخرین  غزل عمرم  نیز چون این نامه  تمام شود با نجوایی از  دلی  تنها وعاشق. چشمانم را می ببندم و بازمی گویم :

دوستت دارم  مونس قلبم 

دوستت دارم  همدم  همه عمرم

دوستت دارم  هم آواز  شبهای بارانیم ... سه سال و پنج ماهگيت خجسته